In de schilderkunst van de Hollandse 17de eeuw wemelt het van de open of verborgen symboliek. Vele kunstwerken uit onze Gouden Eeuw bezitten een dubbelzinnigheid. Schijnbaar onschuldige tafereeltjes bevatten bij nader inzien een scala aan vermaningen voor diverse ondeugden, vooral die van de ijdelheid. Ook gaat achter de realistische voorstelling vaak een van flinke dosis erotiek schuil. We kunnen de betekenis van deze kunstwerken dikwijls ontraadselen via emblemataboeken die in de 17de eeuw verschenen: plaatjesboeken met vermanende teksten. Door het nauwkeurig bekijken van de stille wenken in het schilderij achterhalen we de dubbele bodem en krijgen we oog voor de verborgen moraal. We zullen voorbeelden behandelen van amoureuze zinnebeelden, van verwijzingen naar de vergankelijkheid van het leven en van waarschuwingen voor verschillende menselijke ondeugden.